--หิมพานต์--
(๑)
ประจงเส้นเป็นรูป เป็นลายเลิศ
เล่ากำเนิด นอกฟ้า ปวงป่าเขา
วินันตก หัศกัน ตระหง่านเงา
ชะเงื้อมทอด ยอดเคล้า พระเมฆา
การวิก อิสินธร ยุคันธร
แลสลอน หลั่นไป ในเวหา
ทะเลเมฆ เป็นระลอก กระฉอกมา
จนคงคา อากาศ กระไออวล
มุจลินท์ ห้าแถว เนืองแนวรอบ
ที่เชิงขอบ เขาไกรลาศ อาสน์อิศวร
ฝูงกินนร กินรี ต่างชี้ชวน
ทั้งหมู่มวล คนธรรพ์ วิชาธร
จับระบำ รำฟ้อน ร่อนลีลาศ
มฤคมาศ ราชสีห์ และไกรสร
อโนดาต สาดสี รวีวร
หมู่มังกร ล่อแก้ว อยู่แพรวพราย
(๒)
เจ้าจอมผา พระสุเมร เป็นหลักโลก
ไม่ย้ายโยก อยู่คง ดำรงหมาย
เหมือนร่มฟ้า อารักษ์ จำหลักราย
ให้ส่ำสัตว์ สุขสบาย ในหิมวันต์
จตุบท ทวิบาท อันกลาดเกลื่อน
อยู่เป็นเพื่อน ปลอดภัย ในไพรสันต์
พฤกษา ออกดอกผล คล้ายคนครัน
อันหนึ่งอัน เดียวกัน อมรรตัย
ประจงเส้น เป็นรูป เป็นลายเลิศ
เล่ากำเนิด นอกฟ้า จอมผาใหญ่
จากความฝัน บรรเจิด บรรจงใจ
เป็นพงไพร หิมพานต์ ตระหง่านงาม
มนุษย์เอ๋ย!!
เจ้าไม่เคย สักครั้ง จักเข็ดขาม
ทำลาย อารยยุค มาทุกยาม
อยู่กับความ ฝันใฝ่ ที่ไม่จริง.
(เนาวรัต์ พงษ์ไพบูลย์)
** กลอนสองบทนี้ พออ่านมาถึงบทสุดท้าย อ่านแล้วเหมือนอ่านนิยายหักมุมของสรจักร เออจริงด้วย ทำลายอารยุคมาทุกยาม อยู่กับความฝันใฝ่ที่ไม่จริง**
วิธีโพสต์ Comment
ReplyDelete1 เขียนComment ในช่อง Post a comment
2 กด tab ในช่อง Comment as เลือกช่อง Name/URL ใส่ชื่อในช่อง Name แล้วกด Continue โพสจะขึ้นเลยค่ะ
3 หรือเลือกเป็น Anonymous แล้วกดโพสได้เลย Comment จะขึ้นทันทีค่ะ